Tien keer popcorn

Voor doel 49 moet ik tien keer naar de bioscoop. Makkie, zou je zeggen, maar toch komt het er minder vaak van dan ik zou willen. Tegenwoordig kijk je een film zo gemakkelijk thuis... Maar naar de bioscoop gaan is léuk, dus in de afgelopen week twee keer geweest!

Dinsdag 1 april ging ik met Baukje en een niet nader te benoemen meneer ("ik ben niet van de wijvenfilms") die toch enigszins vreesde voor zijn reputatie (hoi Henk) naar Hartenstraat. Nadat we beloofd hadden eerst bij Shabu te gaan eten en hem op het hart gedrukt hadden dat Georgina V. ook in de film te zien zou zijn, ging hij schoorvoetend mee. In de zaal liet hij nog even weten door drie subtiel opgestoken vingers dat er verdómd weinig mannen aanwezig waren verder, maar hij heeft zich er dapper doorheen geslagen...
De muziek in de film was meer dan prima, het verhaal zelf was flinterdun en voorspelbaar. Iets met internetdaten, een schattige dochter en een hysterische stalker, dan heb je alles wel. Maar fijne soundtrack!

Gisteravond waren we met mijn werk uitgenodigd bij de première van de Toen Was Geluk Heel Gewoon film. Opgedoft en afgestoft togen wij naar Pathé Schouwburgplein in Rotterdam, alwaar de rode loper al klaar lag en de fotografen klaar stonden.
Na de ontvangst met drankjes gingen we de zaal in, waar de cast van de film uiteraard ook aanwezig was. De film was heerlijk gemoedelijk, mooi gemaakt (ik heb niet één foutje kunnen ontdekken bij de buitenscènes qua 'vroeger', geen verkeerde nummerborden in de verte, niets!) en het was heel leuk om de TWG-karakters nu eens buiten het zo gewende decor te zien van de serie. Halverwege de film ging er een krat (!!) vol losse popcorn door de zaal, waar iedereen in mocht graaien. Het doorgeven daarvan ging ergens op de dertiende rij van boven íets te nonchalant, waardoor we bij het verlaten van de zaal stuitten op een berg popcorn op de grond en enkele ietwat beschaamde heren.
Ik hoop dat de film een succes wordt in de bioscopen, dat zou zeer verdiend zijn.

Doel 49: ga 10x naar de bioscoop
Nu: Hartenstraat en Toen Was Geluk

The final bubbels!

Gisteren was ik met een paar héél leuke dames een middagje bij Dierenthuis in Almere, een prachtig thuis voor uitgeprocedeerde asielzoekers met vier (en soms wat minder...) poten, waar ze voor altijd mogen blijven en nooit meer te maken krijgen met kleine hokjes en tralies. Waar ze heerlijke ruimtes en bedden hebben om het zo huiselijk mogelijk te maken en waar ze vrij naar buiten mogen om rond te struinen op hun geweldig mooie terrein. Dierenhemel op aarde voor oude beestjes die via het asiel geen huis meer konden vinden, honden en katten die niet het mooiste uiterlijk hebben, dieren waar één of meer onderdelen aan missen of wellicht een piepklein karakterkronkeltje hebben (maar hebben we dat niet allemáál...?) en daardoor slecht te plaatsen zijn. Hun lange rottige weg eindigt bij Dierenthuis met een gouden mandje.

We kwamen uiteraard niet met lege handen, hadden auto's vol spullen van het verlanglijstje van Dierenthuis mee en hebben lekker met de honden, katten en paarden geknuffeld. Renske was ook nog zo lief om een deel van haar gekregen bruiloftsgeld in een envelop te schenken aan Dierenthuis!
Echt de moeite om daar ook eens heen te gaan. Je kunt je eigen kat of hond op afstand adopteren en de betreffende viervoeter daar dan gaan opzoeken en wat leuks of lekkers brengen. Je gaat er met een heel fijn gevoel weer weg, omdat je weet dat de dieren het daar heel goed hebben.

Toen we weer buiten het hek stonden na afloop wilde Renske wel helpen bij de allerlaatste bellenblaaslocatie om doel 9 vol te maken. Met deze bubbels in Almere zijn de 20 benodigde plaatsen gehaald! Bíjna jammer, dus ik houd voorlopig de buisjes sop nog even bij me voor mogelijke ontwenningsverschijnselen.

Ingrid, Esther, Laura, Renske, Inge, andere Ingrid en Angela, bedankt voor een heel leuke middag en Renske bedankt voor je hartstochtelijk geblazen bellen. Je ziet dat toch hè... dat er veel enthousiasme aan te pas kwam. Dan krijg je de mooiste exemplaren de lucht in!

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden - KLAAR!

Nu: 20-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten, Kootwijk, Tuitjenhorn, Gouda, Rotterdam, Dordrecht, Amersfoort, Velp, Noordwijkerhout, Delft, Schipluiden, Bergschenhoek, Oss, Maastricht en Almere)

Gloeiende gloeiende. Maar dan juist niet.

Mijn oven is stuk. Voor een ander vast een issue van niets, peulenschil makkie hatseflats. Anderen bellen even een aardige lokale witgoedmeneer. Maar dat werd hier toch een ander verhaal. Het betreft een groot vrijstaand fornuis met oven. Jaren (...) geleden draaide ik de timerknop van de oven de verkeerde kant op. Oven zo dood als een pier, want zonder timer gaat hij niet aan. Lang verhaal kort... (ok, dat is gelogen, het wordt een heel lang verhaal) ... in de daarna volgende jaren gebruikte ik wel het fornuis, maar mopperde ik een keer of duizend dat de oven het niet meer deed, miste ik afbakbroodjes, pizza's en ovenschotels en heb ik talloze pogingen ondernomen om 'aan de binnenkant' te kijken wat er kapot was. Nooit gelukt, het stuk waar de knoppen op zitten is niet los te krijgen, het is een mysterie. Welke schroef je ook los draait, de oven geeft geen krimp. Meerdere mensen die dat hoorden zeiden dat zij het wel even kwamen doen. Alle pogingen ten spijt, ook hen lukte het niet.

Maar Miran, waarom kocht je dan geen nieuwe?
Omdat ik het niet over mijn hart kon verkrijgen om een apparaat van 1300 euro weg te smijten omdat er 1 knop kapot was.

Maar Miran, waarom belde je dan geen monteur?
Goed dat je het vraagt. Het apparaat was van 'For IKEA from Whirlpool' omdat de hele keuken van IKEA kwam. Steeds als ik IKEA belde, vroegen ze om het productnummer. En steeds als ik dat noemde, zeiden ze dat ik me vast vergiste, want zoiets hadden ze niet, terwijl ik toch de bestellijst, de bon en alles voor me had liggen. Als ik dan Whirlpool belde, zeiden ze dat ik toch écht IKEA moest hebben. Hoeveel minuten ik bij beide firma's in de wacht heb gestaan in al die jaren wil ik niet weten, maar steeds was ik het zo beu dat ik het maar weer liet zitten. Tot een paar dagen geleden. Ik was het zat, beu, alles. Ik moest weer dringend afbakbroodjes, ovenschotels en cheesecakes. Het telefoongesprek ging als volgt:

Goedemiddag, met Whirlpool, wat kan ik voor u doen?
Hallo, met Miranda. Mijn fornuis-met-oven Pro A60 is stuk. De timer draait door.
Dan gaan we even kijken. Pro A60 zegt u?
Ja.
Ok....
*niet veel goeds betekenende stilte*
....
U zei toch A60?
Ja. Pro. Pro A60.
Dat ken ik niet. Heeft u een serienummer?
Ik heb drie nummers, ik ga ze alledrie geven. *noemt nummers*
....
....
Ik kan hier niets over vinden. Weet u zeker dat het van Whirlpool is?
Ja, nou, er staat 'For IKEA from Whirlpool'.
Ah, dan moet u IKEA hebben, ik verbind u door!
Nou doe dat maar n.... oh....
Met *insert onverstaanbare naam* van IKEA.
Goedemiddag, ik ben doorverbonden door Whirlpool, het gaat over mijn Pro A60 fornuis.
En dat is van Whirlpool? Waarom bent u doorverbonden?
Omdat het 'For IKEA from Whirlpool' is en die meneer zeker wist dat ik u moet hebben.
Ok. Ik ga het product er even bij zoeken. Heeft u een productnummer?
Ja hoor *noemt productnummer*.
Mevrouw dat hebben wij niet.
Jawel, ik heb hier de bon en uw logo staat er boven.
Mevrouw, ik zeg u, wij hebben dit niet.
Jawel, zal ik anders een ander nummer geven dat er nog op de sticker staat?
U vergist zich, dit is niet van IKEA.
ER STAAT EEN IKEA LOGO IN HET GLAS VAN DE OVEN!!!
Oh. Kunt u nogmaals het productnummer geven?
*noemt nummer*
Mevrouw wij hebben dit niet.
Klik. En ze hangt op...

Mevrouw van de IKEA, hierbij krijgt u de koude douche. En meer van zulks, al dat koud, nat, jeukend en akelig is.

Daarna Whirlpool weer teruggebeld, weer in de wacht. Maar ze gaan een monteur sturen op 19 november. Hoezee holadieee. De vlag kan uit. Dacht ik...
De vreugde hierover was echter van vrij korte duur, want nadat ik IKEA via Facebook had benaderd over de idiote gang van zaken en een (echt heel aardige, hulde voor de webcare aldaar) dame mij daar antwoordde en belde, werd me medegedeeld dat ze het product niet alleen niet meer hebben, maar dat het ook nergens meer in hun systemen te vinden was en dat de onderdelen niet meer gemaakt worden. Oók niet door Whirlpool.... Dus ik hoop dat de monteur een beetje goed is met paperclips en plakband. De weg naar cheesecakes en afbakbroodjes gaat niet over rozen. Wordt vervolgd.

Sushi en sop

Vanmiddag weer even lekker wezen Shabuën - het zou een werkwoord moeten zijn - met de meisjes. Het werd deze keer weer Amersfoort, want da's mooi centraal voor ons, en Amersfoort stond nog niet op het bellenblaaslijstje! Daar hebben we direct even verandering in gebracht:

Dan is er ook nog een doel waarbij ik dingen moet eten die ik nooit eerder at. Inge koos voor mij dat het 'de enge sushi met de visjes' moest worden. Je mag me wakker maken voor sushi, maar die ene met die gedroogde sliertvisjes-met-oogjes er op, huuuuuuu. Heb hem braaf gegeten, er waren vier getuigen, het kraakte heerlijk (...) tussen mijn kiezen. Hier, kijk dan, het leek wel een miniatuurLochnessje:

Ook bij het 101-knuffels-doel heb ik vordering gemaakt, want ik heb met Lize geknuffeld.

Ahhhh, wat een droppie! Nog nooit zo'n lieve baby in een restaurant meegemaakt.

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden

Nu: 12-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten, Kootwijk, Tuitjenhorn, Gouda, Rotterdam, Dordrecht en Amersfoort)

Doel 78: eet 15 dingen die je nooit eerder at

Nu: 2 - Cola kip en EngeVisjesSushi

Doel 2: Hug 101 mensen, waarvan minimaal 50 vreemden

Nu: 19 bekenden, 2 onbekenden en een aapje

Hoe dichter bij Dordt...

... hoe rotter het wordt.
Zo zeggen ze tenminste. Daar was vanmiddag weinig van te merken in elk geval!

Mijn ouders vonden het mooi weer voor een uitstapje vanuit Noord-Holland naar Rotterdam. Daar namen ze de waterbus naar Dordrecht om daar eens het gezellige centrum te gaan bekijken. Zelf had ik ook wel zin in een terrasje en aangezien Dordrecht voor mij best dichtbij is en het uiteraard leuk was om mijn ouders weer te zien, hebben we daar afgesproken.

Omdat ik nooit meer van huis ga zonder bellenblaas, konden we mooi wat bellen de lucht in jagen in Dordrecht, want die stond nog niet op het lijstje! De oplettende kijker ziet achter het linker oor van mijn vader (voor de kijkers rechts) de luifel van... jawel... Shabu. We kunnen er niets aan doen, kennelijk trekt het ons aan, waar we ook zijn! Aangezien we net lekker hapjes op het terras hadden besteld hebben we de Shabu maar gelaten voor wat het was.

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden

Nu: 11-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten, Kootwijk, Tuitjenhorn, Gouda, Rotterdam en Dordrecht)

Sjoelhugs

Gisteravond was het weer zover, maandagavond-sjoelavond in Café 't Halve Maatje. Want sjoelen is hip, sjoelen is the shizzle, sjoelen is het nieuwe zwart. Of zoiets. Het is in elk geval retegezellig, ook al bakken (see what I did there??) we er meestal helemaal niets van.
Met negentien man en vrouw sterk deden we ons best op twee sjoelbakken. Zo had je tussendoor ook nog even tijd om bij te praten, andermans techniek te bewonderen, je tegenstanders uit te lachen, plaspauze te houden, te drinken en wat je zoal allemaal doet op zo'n avond.

Ik mocht van een aantal fijne medesjoelies meteen van de gelegenheid gebruik maken om mijn hug-aantal op te krikken voor Doel 2, want de 101 hugs bleven anders nog wel heel erg ver buiten bereik...

Thomas, Nadia, Tom, Peter, Ismail, Solange, Angela en Esther, bedankt voor jullie zeer bereidwillige medewerking en welgemeende (en anders deden jullie in elk geval heel netjes alsof!) knuffels en voor de toestemming voor de foto's!

Doel 2: Hug 101 mensen, waarvan minimaal 50 vreemden
Nu: 18 bekenden (ook al kende ik er eentje pas een seconde of 5), 2 onbekenden en een aapje

Eet iets nieuws: Colakip!

Als eerste direct deze disclaimer: Foto's die ik van eten maak zien er nooit smakelijk uit. Ik heb nul fotografeer-eten-talent. Laat dat je niet afschrikken.
Ten tweede: voor mij was het iets nieuws, maar het kan best zijn dat jullie al minstens 117 keer colakip hebben gegeten. If so: waarom is mij dit nooit eerder verteld??

Voor Doel 78 moeten er 15 dingen gegeten worden die ik nooit eerder at. Niet dat ik een lastige eter ben of weinig lust, maar ik betrap mezelf er regelmatig op dat ik voor de bekende weg ga als ik een aantal dingen heb die ik echt lekker vind. Toen ik gisteren op Facebook vroeg wat men zoal ging eten die avond kwam er iemand (zie dankwoord onderaan!) met 'Cola-kip!'. Eerst dacht ik dat hij een grapje maakte - het klinkt immers behoorlijk ranzig als je het voor het eerst hoort - totdat iemand anders enthousiast ging bevestigen dat het inderdaad heerlijk is.
Een uur nadat ik me had voorgenomen om het de dag er na te gaan maken zag ik dat er die avond op televisie ook een korte docu zou worden uitgezonden, genaamd 'Cola Chicken'. Zo hoor je er nooit van, zo zie je het overal.

Cola-kip is makkelijk. Zélfs ik kan het en als ik het kan, kan iedereen het. Voor degenen die het ook eens willen proberen, hier het recept. Je hebt nodig:

- kipfilets, drumsticks, kippenbouten of iets anders kipperigs
- 2 blikjes Coca Cola (géén light, géén Zero, zoetstof wordt bitter en we willen geen bitter!!)
- ketchup
- mosterd
- bruine basterdsuiker
- peper, zout, evt beetje knoflook/sambal/sweetchili naar smaak

Marineren:
Kwak je kippies in een schaal, giet er een beetje cola overheen (niet het hele blikje, gewoon een derde ongeveer), een kledder ketchup, beetje mosterd, schepje basterdsuiker, pietsie sambal, eventueel beetje knoflookpoeder. Lekker husselen en uurtje (of langer) in laten trekken in de koelkast.

Pruttelen met die handel:
Vis je kipjes uit het marinade-goedje. Laat ze even uitlekken, braad ze kort aan, blus het daarna af met de rest van de cola uit het blikje plus een extra blikje (ik had een kilo drumsticks en 1,5 blikje cola dus ongeveer) en doe de marinade er ook gewoon weer bij. Daar doe je dan nog een eetlepel mosterd bij, twee eetlepels ketchup, wat peper en zout en twee eetlepels basterdsuiker. Lekker op het kleinste pitje laten bubbelen zonder deksel, je ziet dat de saus na een minuut of 40 vanzelf indikt tot een zalig zoet donkerbruin kleverig prutje.

--> Mocht de saus al indikken terwijl je kip nog niet goed gaar is, gewoon wat cola er bij. En mocht je kip al uit elkaar vallen en de saus is nog niet dik, vis je de kip er even uit, saus op wat hoger vuur tot ie bijna de gewenste dikte heeft en dan de kipjes weer terug.

Lekker met patat, appelmoes en sla. Patatjes dippen in het zoete sausje is hemels.
De saus heeft geen uitgesproken colasmaak meer, het is een soort zoete barbecue-achtige saus geworden.

Laat het me weten als je het ooit gaat proberen!
Eeuwige dank aan Stefan van H. en Raya L., die mij op het bestaan van Cola kip hebben gewezen. Mijn leven zal nooit meer hetzelfde zijn... *burp*.

Doel 78: eet 15 dingen die je nooit eerder at
Nu: 1 - Cola Kip

Vallende sterren

Afgelopen nacht zouden er veel vallende sterren te zien zijn. Iets met een Perseïdenzwerm, gruisdeeltjes in de ruimte die zijn achtergebleven in de baan van een komeet. Elk jaar rond 12 augustus beweegt de aarde door de 'stofwolk' en het punt aan het heelal waar de meteoren vandaan lijken te komen ligt in het sterrenbeeld Perseus, vandaar de naam Perseïdenzwerm. Zo, weer wat geleerd.

Dit verschijnsel moesten wij - lees: Franca en ik - gaan meemaken, zo vonden wij. Thuis voor de buis mis je dit soort dingen, dus togen wij gewapend met zaklamp, handdoeken (het gras was nat), een fles cassis en een zak trekdroppen naar een open veld bij een meertje in het Lage Bergse Bos. Oppereesjun Night Hawk the Star Iedisjun kon beginnen.

Terwijl we een stukje het bos in reden naar de parkeerplaats zagen we een vosje. Het kan ook een rode huiskat geweest zijn met enòrme puntoren en een hele grote dikke staart, maar we besloten het op een vos te houden. Dan hadden we ons eerste avontuur tenminste maar weer binnen.

Vanaf de parkeerplaats liepen we naar het open veld in het bos. Geen lantaarnpaal te vinden op dat stuk en het verdere gesprek vanaf dit punt ging ongeveer als volgt....

- (Miranda) Jezus, wat is het hier donker
- (Franca) Hm-hm
- We zijn er bijna
- Donker hè?
- Niet over dat bruggetje gaan want daarna lopen de Schotse Hooglanders los
- Ik zie geen bruggetje, maar laten we dan inderdaad maar aan deze kant blijven
- Kom, we gooien hier de handdoeken neer
- Heb jij handdoeken mee?
- Twee
- Kind wat briljánt!
- Hm-hm. En sterretjes
- Sterretjes?
- Van die vuurwerkdingen. Voor als we geen sterren zien
- ENIG!
- En trekdroppen
- Nou toe, liggen
- In het donker zie ik tenminste niet of er spinnen over mijn handdoek rennen
- Ja, of kikkers
- Zou er veel hondenpoep op dit veld li.... ssssht, ik hoor iemand
- Wat dan?
- Er loopt iemand
- Nee joh
- Wil je een trekdrop?
- Ja want de melk die ik hiervoor dronk was goor
- Ah, dan helpt een trekdrop
- Zie jij al een vallende ster??
- ..... *gepaste stilte*
- ..... *meer van die gepaste stilte*
- JAAAAA!!! nee, het is een vliegtuig
- Misschien hadden we niet in de aanvliegroute naar Zestienhoven moeten gaan liggen
- Nee, dat is niet de meest handige zet geweest
- Overal om ons heen is het bewolkt en precies hierboven is het open
- Hm-hm
- Ik zag er eentje! Een kleintje, een streepje, daar bij die felle ster
- Was dat er eentje? Ik dacht ook dat ik wat zag
- Als je zo op zijn kop naar de lucht kijkt en dan een beetje achterover he... da's raar!
- Ja, dat vond ik net ook al, dat is heel raar
- Als een soort gat
- Hm-hm, of een soort grote ronde bol waar je onder ligt
- Ik vind het meer een gat
- Zullen we even op Facebook melden dat we er zijn?
- Ja
- Leuk hè dat we dit doen
- Heel leuk
- *Attensjun zis is Night Hawk calling* ... Oh ik krijg een sms, dat is mijn sms geluid
- Wel toepasselijk
- Annelies zegt dat ze erg blij is dat ze niet mee hoefde
- Wat is het licht he? (onze ogen waren inmiddels aan het donker gewend)
- We moeten zo wel weer echt naar de sterren kijken, want er komen wolken
- .... (daar was die gepaste stilte weer, even)
- .... (en nog even)
- JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA (hier zagen we onze eerste echt grote vallende ster)
- Wauw
- Ja, wauw! Heb je gewenst?
- Nee, vergeten
- Ik ga even op Facebook zetten dat we er eentje gezien hebben
- Zullen we zo sterretjes aansteken? En er dan mee gaan huppelen?
- Dat het dan zeg maar 'Sterren dansen op het gras' wordt?
- Ja
- Doen we
- Hihi
- Maar eerst nog even kijken of we nog een vallende st... JAAAAA!!!!!
- Ik zag hem, hij was echt groot!
- Weer vergeten te wensen
- Ach dat werkt vast ook nog wel met terugwerkende kracht
- ....
- Ik lig op de trekdroppen
- ....
- Wat is dat geflits?
- Onweer
- Nee...
- Ja
- Echt onweer?
- Ja
- Zullen we dan zo met de sterretjes gaan hupsen?
- Au
- Wat?
- Ik lig op de cassis
- ....
- Jezus, wat was dát??
- Een eend die in het water landt
- Oh
- ....
- Als ik een foto van de lucht maak, zie je alleen maar zwart
- Zet hem op Facebook!
- Ik steek een sterretje aan, maak jij een foto?
- Krijg hem niet scherp
- Nu jij met een sterretje dansen
- Oké... zo?
- Dit is meer 'Sterren vallen buiten beeld'
- Zo dan?
- Dat ziet er niet uit
- Au, een hobbel
- Sterren pleuren op hun muil
- Ben je aan het filmen?
- ....
- NEE NIET FILMEN!
- Nou dit kan gerust op Facebook hoor, je ziet toch niks
- Oh
- Eigenlijk had je het skinny-dippen-doel van je 101 lijst hier kunnen doen nu
- Ja, zal ik?
- Nee, te koud, dan loop je iets op
- Ik heb toch handdoeken
- Maar dan moeten we een betere camera bij ons hebben
- Je moet juist zo min mogelijk zien op die foto's alstublieftdankuwel
- Zo van 'het ís dat ik 't weet dat er iemand in heur blote kont daar in de verte...'?
- Zoiets
- Oh ja...
- Hoeveel vallende sterren hebben we nou gezien?
- Drie
- Toch tof he dat we gegaan zijn
- Heel tof
- Is dat nog steeds onweer dat ik zie in de verte?
- Ja
- Zullen we dan naar huis?
- Ja
- Schijn jij eens bij, dan gaan we de sterretjes van het gras opruimen
- Ik zie ze niet
- Ze moeten hier liggen
- Ah nu zie ik ze, ik ben hier goed in
- Braaf he, dat we opruimen
- Zo zijn wij

En zo liepen we twee uur na aankomst weer terug naar de auto, een mooie ervaring en drie vallende sterren rijker. Mocht je je afvragen wat dit met de 101 doelen te maken heeft, helemaal niets. Sorry. Hieronder nog wat leuke plaatjes. Opgeven voor de editie 'Sterren Dippen Skinny' kan via het contactformulier.

Sterren Dansen Op Het Gras

Franca de professioneel sterrenspotser

Sterren Vielen Buiten Beeld

Rotterdamse bellenmasters

Gisteravond was zus Esmee in town, dus dat werd een avondje naar 't Halve Maatje in Rotterdam. Franca wilde dit uiteraard niet missen, trotseerde een lekke band en meldde zich ook op de Kleiweg. 

We hebben veel gelachen, lekker gegeten en nog lekkerderderder ge-toet met een berg ijs met chocoladesaus en heel veel watermeloen. Omdat het een schánde (geen gewone schande maar echt een schánde-met-streepje) was dat Rotterdam nog steeds niet in het bellenblaasrijtje stond, hebben we daar een feestelijke tiende van gemaakt. We zijn op de helft, bellenblaasgewijsgezien. Hoera!

Peter en Henk waren niet te beroerd dit heuglijke feit mee te vierenblazen. Het bleken ware bellenmasters en de bellen waren mooier dan ooit. Aanschouw, bewonder en geniet:

Onderstaande foto moet er ook nog even bij, bellenblaas-loos maar alvast als intro voor het matchingonderbroekjesgebeuren dat hieronder nog volgt. Dus mocht je het niet meer hébben van de spanning, nog een paar seconden en je weet welke kleur het deze keer was. Behalve als je precies nu de hond uit gaat laten, dan weet je het pas over een kwartier of half uur. En als je nu richting Zuid-Frankrijk vertrekt dan weet je het wellicht pas over drie weken als je daar een internetstoring hebt.... Maar voor de gelukkigen onder u die nu meteen doorlezen, JE BENT ER BIJNA!

Jubileummatchingonderbroekjesdag!

Deze avond vond tevens de tiende matchingonderbroekjesdag plaats. Niet alleen met Franca deze keer, maar mijn zus deed ook sportief mee en had zich ook in een roze broekje gehuld. ROZE? Ja, da's wel zo girly en het vloekte zo heerlijk met mijn lila nagellak. Nog maar 15 te gaan!

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden

Nu: 10-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten, Kootwijk, Tuitjenhorn, Gouda en Rotterdam)

Doel 46: 25 matching onderbroekjes dagen met Franca. 

Nu: 10-uit-25

Goudse bellen

Gisteren was ik bij Marieke en Joeri om hun prachtige baby Noor te bewonderen. Wat een mooierdje!
Ik heb Noor beloofd dat ik later met haar ook ga bellen blazen, als ze daar groot genoeg voor is. En songfestival kijken... en sjoelen.

Nadat we onze overheerlijke beschuit met muisjes op hadden hebben we meteen ook de gelegenheid even aangegrepen om te zorgen voor bellen in Gouda! Onder goedkeurende blikken van de poezen hebben we een paar mooie de lucht in gestuurd.

Bedankt voor de gezellige middag en voor de fototoestemming!

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden

Nu: 9-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten, Kootwijk, Tuitjenhorn en Gouda)

Mir goes girly

Hoewel ik niet denk dat men mij snel zal aanzien voor een man, daar heb ik net iets te veel vrouwelijke features voor, neem ik mij toch al vrij lang voor om eens wat vrouwelijker te worden. Nee, ik wil niet eerder opstaan om mijn haar te föhnen, ik wil ook niet via de reverse-camera van mijn telefoon checken of er nog wel lipgloss op mijn lippen zit, maar érgens moet er toch een tussenweg zijn.
Waar andere meisjes (ja da-ag, ik vind vrouwen/dames te oud klinken) bijvoorbeeld graag naar de kapper gaan, kom ik er hooguit eens per jaar, als ik dat al haal. Niet dat ik naar de kapper gaan zo erg vind, dat gefrunnik aan je hoofd is eigenlijk best leuk en lekker, maar het duurt me vaak te lang en ik heb eigenlijk altijd wel iets beters of leukers te doen. Je haar drogen door met de ramen open auto te rijden is volgens mij sowieso beter voor je haar dan föhnen. Pluh.

Ik neem me bij deze wel weer plechtig voor om wat minder vaak in het wilde weg zelf een stuk van mijn haar af te knippen of eigenhandig te experimenteren met een andere kleur. Misschien gaat de wenkbrauw van de kapper dan ook wat minder omhoog als ik me er weer eens meldt.

Ondanks dat ik altijd smul van foto's en reviews van bijvoorbeeld lipsticks en nagellak, ben ik er zelf eigenlijk nooit echt het type voor geweest. Felrode lipstick staat mij per definitie slutty, te streng, of allebei. Roze vind ik vaak bij anderen te Oh Oh Cherso dus daar neig ik ook niet naar dat zelf te kopen.
Gisteren zag ik bij Irenka op haar blog een mooie kleur lipstick voorbij komen, dus die ga ik binnenkort eens in het echt bekijken in de winkel. Want heel eerlijk... van alleen die verpakking al kreeg ik een soort vrouwelijk vonkje. Het zit dus wel degelijk in me, hoera!

Aangestoken door dat vonkje ging ik gisteren na een lekker saunadagje met Baukje bij de receptie aldaar enthousiast op de OPI-display af. En zo werd voor het eerst sinds een jaar of tien/vijftien een nieuw nagellakje mijn eigendom. Lila. Of eigenlijk heet de kleur "You're such a Budapest". Wat een idiote naam. 't Is nou niet zo dat ik altijd al een Budapest heb willen zijn en erg aantrekkelijk klinkt het niet. Daarbij nog een glasvijl aangeschaft, want dat is beter voor je nagels, volgens zowel Baukje als de receptioniste. Ik moet zeggen... ik vóel me alleen al vrouwelijker omdat ik in plaats van alleen bellenblaas nu ook een fancy vijl tot mijn standaard tasvulling mag rekenen. Over de kleur twijfel ik nog een beetje, of lila niet meer twenty-something is ipv veertigmijn eigen leeftijd. Wellicht dat ik er nog felrood bij ga kopen, als ik die kleur dan niet op mijn lippen kan smeren, dan maar op mijn nagels.

In het 'reageerbuisje' zit de vijl. Geen idee waarom ze dat zo verpakken, da's vast hip.
Het doel om twee maanden lang steeds mooi gelakte nagels te hebben gaat eind volgende week in. Dan heb ik nog even om ze iets te laten groeien en om wat meer kleuren aan te schaffen.

PS1) Mijn teennagels waren wel gelakt de afgelopen tijd, maar dat was een noodgreep omdat één teennagel nog steeds voor de helft knalblauw is door een hardloopavontuurtje op verkeerde schoenen.
PS2) Die twee maanden gaan half augustus dus in, hetgeen inhoudt dat ik ook op 7 september tijdens de Drekrace met mooi gelakte nagels de moddersloten in zal springen. So much for girly.

Doel 65: laat nagels groeien en zorg dat ze 2 maanden lang steeds netjes gelakt zijn
Nu: nog in de voorbereidingsfase...

Orchidee, MAYDAY!

Na 59 dagen uitbundig te hebben gebloeid heeft Desiree de Orchidee ineens bijna al haar blommen laten vallen. Het doel is om haar minimaal een jaar in leven te houden, dus PANIEK.

Naast de meeste bloemen heeft ze ook een aantal van de nieuwe knoppen laten vallen.
Er zit haar duidelijk iets dwars, maar wát...?

Onderstaand een foto van slechts 8 (!) dagen geleden, dat zag er toch stukken beter uit. Wellicht toch teveel (directe) zon en warmte gehad de afgelopen weken met die tropische temperaturen van af en toe 30+.

Of misschien had ik haar niet naar buiten moeten laten gaan voor de foto's en heb ik haar zelf ziek gemaakt. Van Erwin inmiddels de tip gehad om haar beter te beschermen tegen directe felle zon en water te geven via het plaatsen van een ijsblokje op d'r grond. Veeleisende types, die orchideeën...

Duimen jullie?

Charging to 300... CLEAR!

Doel 1: Koop een orchidee en houd hem (minimaal) een jaar in leven

Nu: 59 dagen en lichte paniek

Groentjes!

Een weekendje Friesland, Noordwolde welteverstaan. Daar werd de eerste editie van de Nationale Grasroldag georganiseerd, in de achtertuin van Ingrid en Stefan.

Eenmaal aangekomen bleek het evenemententerrein er er geweldig bij te liggen - ondanks reeds overgetrokken en nog naderend Onweer Des Doods - en binnen korte tijd waren alle genodigden gearriveerd en werd het terrein gesloten om een Project X te voorkomen.

Drie huizen verder was er kennelijk ook een feest aan de gang (gefeliciteerd nog, Laura) maar dat háálde het niet bij het onze, uiteraard.
De spieren werden eerst losgemaakt met een waterpistolengevecht, glansrijk verloren door ondergetekende. Daarna volgden vlaai, ezelsoren en chocola ter bevordering van zowel hét als dé rollen.

Het eerste goede 101-doelen-nieuws:
De 9e Matching Onderbroekjes Dag met Franca was een feit. We waren in passend groen(blauw-ish).

Het was een heerlijke middag, avond en nacht (het evenement liep een pietsie uit tot ver na de oorspronkelijke sluitingstijd). Er waren veel gymnastische toeren op het gras - Epke zou er jaloers op zijn - waarbij vooral de kruisbanden (nee, niet die in haar knie) van Franca het flink te verduren kregen. Verder waren er goede gesprekken, viel er veel te lachen, was er lekker eten, meer dan genoeg te drinken en de muziek was ook uitstekend. Tijdens de klanken van Blurred Lines vervaagden er inderdaad hier en daar wat grenzen.

Er verslapten ook wat kringspieren. Niet van één van de aanwezige Grasrollers, maar van een niet nader geïdentificeerd gevleugeld object dat zich in een boom ophield, pal boven het terras waar we zaten. Vooral Esther en Baukje zaten in de gevarenzone en nadat er een blouse, een iPad, een mandje stokbrood, waterpistolen en een rokje doelwit waren geworden van vallende flatsen (kwam dat echt allemaal uit één vogel!?) hebben we de zitsituatie maar iets anders ingericht.

In tegenstelling tot de vogels waren de weergoden ons gunstig gezind, pas rond 01.30 uur kwamen de eerste donderklappen waarna we werden geëvacueerd naar het overkapte gedeelte, alwaar het feest zich gewoon voortzette. De stemming werd er niet minder om en ik heb er ook nog een wijze les geleerd: "Nee Miran, het helpt NIET als je steeds naar beneden duikt bij bliksem als je toch al onder een overkapping zit". Oké, helder.

Rond half zes werd het toch tijd voor een dutje. De woonkamer werd ingericht als slaapzaal en godzijdank liet Ingrid het licht in de keuken voor ons aan... het was immers buiten toch al weer licht.
Na enige uurtjeskwartiertjes te hebben geslapen (Esther een minuut of drie wegens lek luchtbed) werd er buiten weer een prettig ontbijtbuffet geserveerd, zodat wij weer wat konden aansterken voor de terugreis.

Het tweede goede 101-doelen-nieuws:
Geknuffeld met Alison en Stefan!

Aan alle aanwezigen en vooral organisatie: Bedankt voor het lachen, bedankt voor het enorm leuke weekend en hopelijk tot weer heel snel. Ik verheug me al op Grasroldag The Second Edition.

Doel 46: 25 matching onderbroekjes dagen met Franca. 
Nu: 9-uit-25

Doel 2: Hug 101 mensen, waarvan minimaal 50 vreemden
Nu: 10 bekenden, 2 onbekenden en een aapje

It's aliiiiiive

Het verheugt mij u te mogen melden dat Desiree de Orchidee 51 na aankoopdatum nog steeds in levende toestand is. Een unicum voor mij.

Al viel er vanmorgen wel een bloemetje af.
Laat me niet in de steek Dees... Je moet nog minstens 314 dagen!!!

Doel 1: Koop een orchidee en houd hem (minimaal) een jaar in leven

Nu: 51 dagen

Blaaslocatie acht

Doel 9 gaat goe-oed!!! Vorige week al flink met het buisje sop op pad geweest en ook vandaag bij een bezoekje aan mijn ouders zat het bellenblaasgereedschap in mijn tas.

Mijn zus wilde wel helpen en samen hebben we deze keer vanuit de tuin van mijn ouders het pittoreske Tuitjenhorn voorzien van wat beeldige bellen.
De meteorologische, klimatologische en ecologische omstandigheden waren uitstekend, dus begeleid door heel wat zonneschijn gingen de bellen richting strakblauwe lucht. Was u er bij geweest had u er vast een traantje bij weg gepinkt, door onbedwingbare opwellende emoties of omdat u te lang in de zon keek...

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden
Nu: 8-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten, Kootwijk en Tuitjenhorn)

Vier nieuwe bellenblaasplaatsen!

Na eerder al bellen te hebben geblazen in Amsterdam, Noordwolde en Apeldoorn heb ik afgelopen week het aantal locaties meer dan verdubbeld. Zo, kets, bam! Binnen een paar dagen op 7 van de 20.

Dat was het goede nieuws. Het slechte nieuws is dat het er veel meer hadden kunnen zijn... maar ik had het te druk met vakantie vieren en elke keer als ik de betreffende plaats alweer uit was dacht ik *grom, vergeten....*. Zonde, want ik heb tegenwoordig overal waar ik ga een potje bellenblaasmeuk bij me. Waar andere (normale?) dames hun favoriete lippenstift/gloss bij zich hebben als standaard uitrusting, ga ik de deur niet uit zonder mijn buisje sop.

Maar aan half-lege glazen doen we niet, dus juich even mee over de vier nieuwe plaatsen! Er zijn tenslotte brandnetels voor getrotseerd en wie weet wat er allemaal in die bosjes huist....

Ik presenteer u:

Krachtighuizense bellen

Elburgse bellen

Puttense bellen

... en Kootwijkse bellen!!

Doel 9: Blaas bellen in 20 plaatsen/steden
Nu: 7-uit-20 (Amsterdam, Noordwolde, Apeldoorn, Krachtighuizen, Elburg, Putten en Kootwijk)